Mim:Çocukluğumuzda oynadığımız oyunlar

Sevgili blogdaşım Bahar beni mimlemiş. Başlığı bile yüzümü güldürdü .. Pek çok insan gibi ben de özlüyorum çoğu zaman çocukluğumu.. Nasıl geçti, ben ne zaman büyüdüm, dizimdeki yaralar ne zaman iyleşti farkında bile olmadan büyüdük gitti.. Mahallemizde çok çocuk olmasına rağmen, bizim apartmanın tek çocuğu bendim :) Oyun bitip evlere dağıldığımızda karşı binaya bir yığın çocuk girer, bir süre de apartman da muhabbet ederlerdi. Ben eve çıkıp karşı binanın ışığını takip ederdim, ışığın sönmesiyle yanması bir olurdu, anlardım hala binada konuştuklarını :) Genelde ertesi gün planları yaparlardı ama ben bundan çok geç haberdar olurdum. Hatta çoğu zaman bilmezdim. Bizim mahallenin çocukları aşağı yukarı birbirlerine çok benzerlerdi. İyi çocuklardı ama ailelerinden gelen kötü alışkanlıkları vardı ortak: ağızları bozuktu. Çok şükür ki hiçbir zaman buna özenmedim, ama başka oyun arkadaşım olmadığı için de onlarla oynardım hep :) Oyunların içinde en sevdiğim ip atlamaktı. Zıp zıp zıplamayı öyle çok severdim ki, kolay kolay ölmezdim :) Yerden yüksekte çok başarılı değildim, hızlı koşamadığım için hemen ebelenirdim :) renkli istop diye bir oyun vardı, nasıl eğlencelidir, horoz oyunu ayrı bir curcuna.. Şimdi çocukluğumun geçtiği bu mahalleye bakıyorum da, hala çocuk sayısı çok olmasına rağmen onlarda bizdeki oyun oynama ateşi, keyfi yok. Üzülüyorum hallerine, küçücük kızlar süslü püslü kıyafetlerle iniyorlar sokağa, üstleri kirlenir diye oynamaya korkuyorlar, kaprisler yapıyorlar. Ya da ellerinde teknolojik bir oyuncak, toplanıyorlar bir köşeye, hoplamaca, zıplamaca, koşmaca yok! Hiç unutmam annem bana bir pantolon almıştı, kırmızı. Giyip sokağa fırlamam ve dizini yırtıp eve dönmem 1 saati geçmedi yemin ederim :) annem kızmıştı ama sonra dizinden kesip kısa pantolon yapmıştı onu bana :) 
Şimdi ben de bir çocuk yetiştiriyorum. Oyun oynarken özgür bırakıyorum, hayallerini yıkmıyorum, çizdiği duvarlar için onu azarlamıyorum. Çocukluk bu kadar hızlı geçerken, korkular ve kırgınlıklarla dolu anıları olmasın diye uğraşıyorum. Umarım doğru yapıyorumdur. Sağlıcakla kalın..

Yorumlar

  1. Çok doğru yapıyosun canım
    keyifle okudum yazını ve sevgimi bıraktım

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Değerli Yorumunuz için Teşekkür Ederim..

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Gülse Birsel Yazısı

Defter ciltleme

Keçeden Kitap Ayracı