Portakal Çiçeği

tam 3 haftalık, 7,6 mm boyutlarında ve gittikçe büyüyen bir mucize.Ultrason grafisi noktik kadar gösteriyor seni, hatta doktorum yerini göstermese bulamazdık seni..öyle küçüksün ki..ara sıra verdiğin sancı sayesinde hissediyorum varlığını. Ama canımı hiç acıtmıyorsun, çok seviyorum seni hemde çok! 18 gün sonra kalp atışlarını dinleyeceğiz inşallah! sana çok iyi bakmaya çalışıyorum. bol bol su içiyorum, seni daha sağlıklı nasıl büyütebilirm diye hep okuyorum bebeğim.. baban ve ben senin için yapacaklarımızı yapabileceklerimizi konusuyoruz hergün.. baban seni öyle çok seviyor ki bana sürekli dinlenmemi söylüyor. ilk öğrendiğimiz günden beri seni hergün karnımdan seviyor henüz kalbinin atmamasına rağmen.. Seni duyan herkes öyle sevindi ki, anneannen, babaannen, teyzelerin, amcaların.. hepimiz seni çok merak ediyoruz miniğim..Hayatımıza gelmeden neşe verdin, biricik uğurböceğim benim..Senden aldığım güçle daha yapacak çok işim var..Seni çok seviyorum bebeğim..hayatımıza hoşgel

Aşkımla iki aydır düşünmeye başlamıştık bir bebeğimiz olsa nasıl olur diye.. hikayeye geçiyorum. ... geçen ay şiddetli sancılarla gittim jinekoloğuma.. hani malum cocuk istiyoruz ya, bi ihtimal hamilemiyim diye düşündüm. ama değildim. yapılan test ve tetkikller idrar yolu enfeksiyonu olarak sonuçlandı. bir ay sonra aynı dönemde yine benzer sancılarla doktora gittim. yine enfeksiyonum arttı diye düşündüm, öyleydi de..ilaçlara devam dedi doktorum. Bebek falan yoktu.. bir hafta sonra günümden 10 gün geçtiğinde, kendim eczaneden bir test aldım ve annemdeydim, testi orda yaptım. Bundan önce yaptıklarım hep negatif çıktığı için, bu kez sadece kendim biliyordum testi. Kocacığıma da söylemedim. Akşam saatleriydi..Annemin alt komşusu olan teyze çay içmeye gelmişti, babam da işten gelmişti. Ben de kocişimin  gelmesini bekliyordum. Mesaiye kalmıştı.. Testi lavaboda yaptım, negatif çıkacağını düşündüğümden çok da alldırmadım yaparken.. Sonra bi an, daha sonuçlanmasına var diye düşünürken o i