Portakal Çiçeği

Evde günler öyle çabuk geçiyor ki, gün öncesinden yapmayı planladığım pek çok şeyi gün bitiminde yapamadığımı fark ediyorum  çoğunlukla.. 1 yaşına adım adım yürüyen bir minnoş gün içinde artık ne uyursa, o araya sıkıştırabildiğim işlerle -ki çoğunlukla yemek, pasta, börek vs. ile mutfakta geçiyor- meşgul oluyorum. Kendimi aşma çabalarimdan bir calisma :) Hira (6 yaşına giriyor bu ay) ha bire ona etkinlik hazırlamamı, birlikte kutu oyunu oynamamı istiyor. Emirhan'ın (9 yaş dönemleri nasılmış ben de ufak ufak evdeki dönemimde tecrübe ediyorum) ensesindeyim daima. Oğlum kitap okudun mu, problemler bitti mi, vs şeklinde geçiyor onunla diyaloglarımız genelde.. Okumayı planladığım kitaplarımı okuyamadım. Odaklanma sorunu yaşıyorum. Ben de bu ara farklı bir şey deneyeyim dedim. Uzun zamandır yapmak istediğim bir şeyi.. Kuranı Kerim Meali okumaları. Fırsat buldukça kendime bir köşe yaptım, oraya kaçıp kısa kısa okumalar yapıyorum. Ayrıca çocuk kitapları okuyoru

Sanırım aklımı yitirmek üzereyim. Belki de amaçlanan şey de budur? İnsanları eve tıkıp (karantina dediğimiz şey), ne kadar sabredeceklerini gözlemlemek, bu arada ısınan dünyaya bir türlü çözüm bulamayan teknoloji devlerinin kısa yoldan birkaç ay içinde dünyayı soğutmaya başlamaları (başardılar, dünya şuanda ısınmıyor), yine bu arada dünyanın bazı ileri gelen teknoloji devlerinin (!) hayata sunmak (!) üzere tasarladıkları yeni ağları (ki bunu bilmeyenler için sevimli gibi gelebilir ama aslında kendisi yeni radyasyon zehrimiz olur. bknz 5G) deneme sürecinin içinde test ediliyor olabiliriz.  Sosyal medyadan, bilgi kirliliklerinden, cehalet dolu yaklaşımlardan, paranoyaklık derecesindeki korona hassassiyetinden ya da aymazca yaklaşımlardan illallah ettim 20 günde..  *** Gerçekten kime neye inanacağımı bilmiyorum. İddiaların çoğu bu durumun bir kurgu olduğu yönünde ve bugüne kadar oynanan en büyük oyun olduğu şeklinde.  *** Korona ile ilgili ilk zamanlarda tepkiseldim. Bunun  seb