Portakal Çiçeği

Bu aralar kendimi yine bişeyler üretmeye verdim. Battaniye örmekle başladığım örgü maceram kırlent olarak son buldu :) Bu arada bir arkadaş için hızlı üretime katkı sağlamak amacıyla siparişine yardım ettim ve Aysu Yağmur bebiş için pembe olan yastığı yaptım. Mavi olan arkadaşıma ait.  Derken, uzuuun bir zaman önce söz verdiğim bir tarif defteri vardı. Onu nihayet yapabildim.  Şimdilik bu kadar :)

Emirhan için kreşte süpriz bir doğum günü yapmak istiyordum, bu yıl bu hedefime ulaştım çok şükür. Gerçi ani bir kararla yapmak zorunda kaldım (ki bu nedenle vaktinden önce yaptım), ama nihayetinde O'nun da ikide bir "ne zaman kutlayacağız" soruları da son bulmuş oldu :) O'nun haberi hiç olmadı, ben öğlene kadar tüm hazırlıkları tamamladım, babamız pastamızı aldı, öğretmenimize haber verdik "biz geliyoruuuz" diye :) Çocuklar birinin doğum günü olduğunu süslemelerden anlamışlar ama tabi kimin olduğunu kimse bilmiyor. Bizim masum bıdık masanın baş köşesinde oturtulmasına rağmen anlayamamış :) Neyse biz girdik sınıfa, iyiki doğdun nidalarıyla Emirhan kuzum şaşkınlıktan anneeeee diye bir heyecan fırlayıp babasına uzun uzun sarıldı ve benim için en duygusal an o gün için işte o andı :( (ağlamak için yer arıyorum zaten :P)  Şimşek Mcqueen hastası olmasından mütevellit pastamız, tabaklarımız, bardaklarımız vs. temalı oldu. Sevgili kreş müdiremizin sü

Bir arkadaşım için yaptığım kitap ayracım Başka figürler de denenebilir elbet. Diktiğim kedi ve balık keçe parçalarını iki ucunu birleştirdiğim lastiğin üzerine, biri kitabın içinde diğeri dışında kalacak şekilde ortalayarak diktim.

İnsan kendisiyle yalnız kalmak ister ya bazen.. Beden gidemez ama ruh göçer gider başka diyarlara.. İşte "keşke orda olsaydım" dediğim  yerler. Kulağımda güzel nameler, Aklımda deli sorular, hayallerim,..

(16. ay hatırası) Rabbimin kelimelerle ifade edemeyeceğim kadar kusursuz emaneti..

Yusuf göl, ben göle görüntüsü düşen mehtabın ardındayım. Yusuf ayna, ben aynaya yansıyan ışığın tayfındayım. Yusuf s û ret, ben s ûretten içre aslolanın sevdasındayım. Nakşı görüp de, nakkaşa nasıl kayıtsız kalayım? Varlığım ve mahiyetim, nasibim ve görevim O'ndan ve Onun içinse, O'ndan gelen ışığa gözlerimi nasıl kapayayım? İş ne Yusuf'dadır ne de Züleyha'da. İş, Yusuf'a güzellik ve iffeti verip Züleyha'nın gönlüne Yusuf'u koyanda.. (aşkını kalbime nakşedene bin şükür!)

Hayat akıp gidiyor.. Bazı şeyleri değiştiremesek de (ki bunun bizim sınavımız olduğunu idrak etmemiz bazen geç oluyor), süprizlerle karşılaşıp enerjimiz bazen yükselip, acılar yaşayıp bazen özgüvenin yerlerde olduğu anlar da olsa sınav devam ediyor işte.. Umut etmek de hayatın bir parçası olduğundan benim de her sağlıklı düşünen beyin gibi hayata dair, yeni şeyler öğrenmeye dair umutlarım var elbette. Lakin, hayallere kavuşmak keşke onları kurguladığımız kadar kolay olsa.. İşte o hayaller yolunda atılan adımlar, çileli yollar, bazen düz duvara toslayışlar bizden kaynaklanan sebepler değildir her zaman tabiki.. Misal 10 yıldır ingilizce konuşabilmek için attığım adımlar ve çoğu zaman ben bu işi kıvıramayacağım diye vazgeçtiğim zamanlar.. Yurtdışına gitme hayalleri, onlarca ingilizce videoyu bilgisayara indirmem, yüzlerce dökümanı, belki birgün lazım olur kafasıyla bekletmem, kurs için finansal ve zamansal sorunlar, kısacası tek tabanca bu işi halletmeye çalışmak ve sonuç: I'm sp

Özledim'in en ciğerli söylenişidir bana göre göresim geldi.. Bizim burda çok telafuz edilir.  Eski anılarım canlandı az önce ve aklıma bir zamanlar anılarımı biriktirdiğim bu blog geldi.. Uzun zamandır yazmamışım yine, zaten azaltmıştım yazmayı, gördüm ki iyice boşlamışım.. Umursamadığımdan değil aslında, unuttuğumdan. Bu yılın ilk 4 ayı öyle hızlı geçti ki, tutulduğum kariyer sevdasını bitirebilmek, o vuslata erebilmek için hayatı boşladım resmen.. Sadece hedefe odaklandım, ama sadece.. Gözüm hiçbir şey görmedi.. Stres dolu geceler ki tez savunmasına günler kala gece uykularımı yitirmiştim. Gözümü uyumak için her yumduğumda kendimi jurinin önünde buluyordum, sanırım kendimi o güne kadar asla hazır hissetmediğimden o anı yaşamaya korktuğumdan uyuyamıyordum. Hiç içmediğim kadar enerji içeceği içtim, fayda etti mi? Hayır :) Kendi kendime konuşurken yakalıyordum kendimi, gülüyordum halime..:) Evlatlarımla son bir hafta hiç ilgilenemedim, kızımı