Portakal Çiçeği

Ve Ekim yine geldi çattı.. Oğlum bir yaş daha aldı hamdolsun. Sağlıkla, muhabbetle, mutlulukla nice yaşlara ciğer parem. Rabbim hiçbir anneyi evladıyla sınamasın (ben de dahil). Hep iyi insanlar çıksın karşına..  Seni en doğru şekilde yetiştirebilmeyi, sana en güzel şekilde örnek olabilmeyi nasip etsin bize.. Şimdi avuçlarımızdasın henüz.. Ama biliyorum ki çok yakında bizim kontrolümüzden çıkacaksın.. Özgür olmak isteyecek ve bunun için mücadele edeceksin.. Zaman çok çabuk geçiyor, o günler çabuk gelecek hissediyorum. Yüce mevlam seni ve tüm çocukları korusun. Amin. ------------------------------------------------------------------------------------- Bu yılki kutlamamızı evde dostlarımızla yapalım dedik. İyiki de öyle oldu. Çok güzel zaman geçirdik. Emirhan'la doğum günü aynı gün olmasa da aynı ayın çocukları olması itibariyle Efe kuzusunu da pasta üflemeye dahil ettik. Aklımda daha dolu dizgin bir masa hazırlamak vardı ama, kutlama tarihinin de

Uzun zaman olmuş yine her zamanki gibi :) Sosyal platform çok olunca bloga yazmak biraz zahmetli geliyor bana. Ama aslında en iyi anılar da burada not düşülüyor. Ben facebook ta neredeyse hiç fotoğraf paylaşımı yapmıyorum. İnstagram için bunu söyleyemiycem. Orayı daha seviyeli ve yeterli buluyorum ve de seviyorum. Hayat duraksız devam ediyor tüm hızıyla.. Birileri geliyor birileri göçüyor bu kervandan.. Bizler erişkin olma yolunda biraz daha adımlamış olurken bebekler çocukluğa, çocuklar biraz daha büyük çocukluğa erişiyorlar :) Son yazıklarımdan sonra biraz özetleyecek olursam, Türkiye'deki karışıklıklardan ötürü dostlarımızla planladığımız Karadeniz turunu bu yıl ertelemek durumunda kaldık. Aslında olay öncesinden de çocukların küçük olması bizi biraz daha düşünmeye sevk etmişti ama bu olay da bahanesi oldu sanırım :) Seneye Allah Kerim dedik. Yıllık iznimin bir kısmı düğünlerle bir kısmı tatille geçti. Kalan bir kısmını henüz bir yere koyamıyorum, çünkü bitirmek istemiy

Benim çocukken çok fazla oyuncağım olmadı. Bunda temel etken maddi imkansızlıklardı. Almanya'dan gelen bir bebeğim vardı, en kıymetli oyuncak oydu benim için (şuanda onunla kızım oynuyor:))  Onun dışında oyuncaklarımı kendim uydururdum. Eski ilaç kutularından ve annemin artık kullanmadığı çay tabakları (ki bunlar melamindi ve oynamaya çok müsaitti) oyuncaklarım olmuştu.  Bir kız vardı bizim mahallede, ona da yurt dışından bi yerden oyuncak bir bebek gelmişti ama onunki tam teşekküllü bir oyuncaktı. Portbebesi, biberonu, yedek kıyafetleri falan vardı. Öyle çok isterdim ki benim de olsun, ya da sokağa indirse de oynatmasa da bizi en azında bir incelesem diye :) Ahhh çocukluğum.  Şimdi şartlar çok daha iyi kesinlikle. Eskiden oyuncaklar çok sınırlı imkanlarla alınabiliyordu, şimdi her bütçeye uygun kalitesine göre değişen oyuncaklar mevcut. Misal geçen A101'de kız çocuklar için bir çay seti oyuncağı gördüm, 6 tl gibi bişeydi, çin malı falan da değil, baya yerli üretim. Bu

Hayaller de olmasa hayattan ne kalır geriye.. Şarkı sözü gibi oldu bu :) Yoksa şarkı sözü müydü, hatırlayamadım şuan.. Bazen olsun diye beklediğimiz ama olmayan ya da geç olan, ama artık eskisi gibi heyecan uyandırmayan şeyler yaşıyoruz. Gerçekleşmesede, olsun, istemek de güzel bence :) Çok şükür yıllardır olsun diye dua ettiğimiz, bin bir emekle, sabırla beklediğimiz evimize kavuştuk. Allah herkese kendi evinde oturmayı nasip etsin. Amin. Ben de bir wishlist oluşturayım dedim, insanoğlunun arzuları, istekleri biter mi :) Neyse bu da burda dursun, istemesi bizden, mevlam kerimdir. 1. Etamin hat işi: Çok oldu elime iş almayalı. Şöyle anlamlı bişeyler işlemek istiyorum. Boş duvarlara asılası, ama baktın mı da bakanın içini doldurası bişey.. 2. Kitaplık: Çocuklar bu aralar kitaplara çok meraklı, beğendiğimizi alıyoruz ama düzenli olarak bir araya koyabileceğimiz bir kitaplık ihtiyacımız var. 3. Balkon dekorasyonu: Eski evimde çok küçük bir balkonumuz vardı. Sı

Yine bir 23 Nisan gösterisi.. Ne emekler ne gösteriler.. Meğer bizim delikanlı neler öğrenmiş neler. Erkek çocuklar çok fazla anlatmıyorlar, bunu oğlumda çok net yaşıyorum. Oğlum bize neler yapacaksınız gösteride dediğimde "gelince görürsün anne" dedi lafı ağzıma tıkayarak :) Gidip neler öğrendiğini gösteride izleyince, en önemlisi de özgüveninin yerinde olduğunu görünce ne yalan söyliyim beni pıtı pıtılar dökülü verdi hemen. Anne olmak çok duygusal bişey arkadaş, her zıkkıma ağlıyorum ben yaa :) gösteri için sıramızı bekliyoruz :) Allah ülkemize dirlik düzen nasip etsin. Çocuklarımızı huzur içinde özgürce yetiştirebileceğimiz bir Türkiye olsun inşallah. Amin. 

İki yıl önce kucakladık seni meleğim.. Hanemizin güneşi, evimizin minik kelebeği, İyi ki doğdun iyi ki Rabbim seni bize verdi. Birlikte daha nice güzel günler görmek dileğiyle canım kızım..

Bir nefis ki, insanı hem ebed-i saadete hem ebed-i sefalete götürür.. Bir nefis ki, sen onu kontrol edemezsen, terbiye edemezsen anlamsız bir boşlukta kuyruğunu kovalayan kedi temsili dolandırır ademoğlunu.. Yıllardır nefs-i duygularımla, kendime binbir kılıflar uydurarak ertelediğim bir durumdu benim için örtünmek.. Yapmak istediğim ama tam manasını öğrenemediğim için yapamadığım, belki de tam olarak merak etmediğimden pek yanaşmadığım, ama yine de içten içe yapmayı hep istediğim bir eylem.. Elhamdülillah..Elhamdülillah..Elhamdülillah.. Nasıl anlatsam, doğru kelimeleri nasıl bir araya getirsem bilmiyorum. Aslında bunu neden yazdığımı da bilmiyorum ama, bir zamanlar benim önüme ışık olan, bana cesaret veren örtünme hikayelerine bir tanesi daha eklenirse, güzelliklere vesile oluruz belki de kim bilir? Buna nasıl karar verdim? Hayatta bazı anlar vardır, dibi görmeden yüzeye çıkmak çok da anlam ifade etmez yaşadıklarımızdan ders çıkarmamız için. Böyle zamanlar insanoğlunun en ç