İyi anne-baba olmak için çocuklarla daha çok olmasa da daha kaliteli zamanlar geçirmek gerekiyormuşmuş. Emirhan tüm enerjisini atsın, akranlarıyla bol bol gülsün eğlensin diye ve tabiki kalem tutsun, okul öncesi ilk sıkıntılı dönemi üzerinden atsın diye tüm imkanları seferber edip çok güzel bir kreşe verdik. Kreşle yeni tanışmıyor. İlk tanışması 1 yaşında oldu ve dönem dönem gittiği oldu. Ancak yaklaşık 1 yıldır düzenli gidiyor. İyi hoş seviyor okulunu, gitmeyince üzülüyor tamam. Akşam evde yemekten sonra ya babasına ya da bana yapışıyor, "odamda oynayalım mııııı?". Kıyamıyoruz, yorgun olsak da oynamaya çalışıyoruz ama 1 saatten sonra pert olduğumuzdan dolayı baba da ben de kaçmanın yollarını arıyoruz (üzgünüm oğlum). Tabi ağlıyor, isyan-misyan veryansın ediyor. Bazen baba sesinin tonunu ayarlayamıyor, kızıyor. Ben hemen müdahalede tabi, aman dur etkilenir, bizi özlüyor yazık falan fıstık anaçlığımla toparlamaya çalışıyorum ortalığı. Şimdi düşünüyorum da ben annemle ya da b...
Gelişen teknoloji ile tabir-i caizse canına okuduğumuz şu dünyada, virüs vesilesi ile neler değişti bir de bu açıdan bakalım bugün. Fotoğraf: Reuters Malumunuz ülkeler yarışıyor. Gerek ekonomik, gerekse teknolojik araştırmalar vs. insanlığın adeta gözünü kör etmiş. İnsani değerler ört bas edilmiş, kapitalizmin zirveye oynadığı bir küresel döndü kurulmuş, tüketim çılgınlığı her yanımızı sarmış durumda. Ama şimdi bir durun. Ne oldu? Bu virüs dünyanın çarkına çomak soktu. Uçakların uçmaması, fabrikaların çalışmaması, arabaların durması, petrol rafinerilerinin, kömürün kullanılamamasının karbon salınımını hızlı bir şekilde azalttığı uzaydan net bir şekilde gözlendi. Araştırmacılar bu şekilde bir hızdaki düşüşü ZİRVE olarak adlandırıyorlar. Yıllardır "dünyamız ısınıyor, bir şeyler yapmıyoruz" diye diye kendimizden, tercihlerimizden, parfümlerimizden, seyahatlerimizden, tüketim çılgınlığımızdan kıyım kıyım kıydığımız güzelim dünyamız işte bu minicik, mikroskopta dahi görünem...
Evde günler öyle çabuk geçiyor ki, gün öncesinden yapmayı planladığım pek çok şeyi gün bitiminde yapamadığımı fark ediyorum çoğunlukla.. 1 yaşına adım adım yürüyen bir minnoş gün içinde artık ne uyursa, o araya sıkıştırabildiğim işlerle -ki çoğunlukla yemek, pasta, börek vs. ile mutfakta geçiyor- meşgul oluyorum. Kendimi aşma çabalarimdan bir calisma :) Hira (6 yaşına giriyor bu ay) ha bire ona etkinlik hazırlamamı, birlikte kutu oyunu oynamamı istiyor. Emirhan'ın (9 yaş dönemleri nasılmış ben de ufak ufak evdeki dönemimde tecrübe ediyorum) ensesindeyim daima. Oğlum kitap okudun mu, problemler bitti mi, vs şeklinde geçiyor onunla diyaloglarımız genelde.. Okumayı planladığım kitaplarımı okuyamadım. Odaklanma sorunu yaşıyorum. Ben de bu ara farklı bir şey deneyeyim dedim. Uzun zamandır yapmak istediğim bir şeyi.. Kuranı Kerim Meali okumaları. Fırsat buldukça kendime bir köşe yaptım, oraya kaçıp kısa kısa okumalar yapıyorum. Ayrıca çocuk kitapları okuyoru...
iyi ki doğdun minik kuş, maşallah :)
YanıtlaSilteşekkürler tatlım.. zaman eskitmeye hızlaaa devam ediyor işte.. :)
YanıtlaSilAllah size bağışlasın :)
YanıtlaSilAmin, çok teşekkür ederim :)
YanıtlaSil