Portakal Çiçeği

Üds sınavından aldığım başarılı sonuçtan sonra nihayet bu dönem başvurumu sorunsuz bi şekilde yaptım enstitüye.. Danışmanım Gül hanım da desteklerini eksik etmedi, ama başta çok konuştuk, emin miyim? artık evliyim, master gibi değil daha zorlu bir süreç bekliyor beni hazır mıyım? aileme karşı doktora da bazı fedakarlıklar göstermek gerekecek, üstesinden gelir miyim? yaparım dedim, küstah bir özgüvenle:)) Allah utandırmasın da en büyük destekçim biricik aşkım olmasa zor bu kadar öz güvenle dayanırdım üniversite kapılarına.. velhasıl o gün gelip çattığında, yani mulakat günü, karşımda lisans dönemindeki hocalarımla önce sıcak bir sohbet oldu.(böyle zamanlarda insanın tanıdıklarının sınavda olması meğer ne güzel şeymiş, heycanım yarıya indi diyebilirim) sonra sınava tabi oldum, 5 kişi başvurdu bu dönem doktoraya.. mulakat odasından en iyi intibayla ayrılan, yüzü tek gülen bendim sanırım ki sonuçta bunu gösterdi zaten. Artık bende doktora öğrencisiyim ! şükürler olsun, bu duyguyu yaşamak

Ne soba, ne kalorifer ne de klima, hiçbiri kış güneşi kadar cezbetmiyor insanı.. zaten eve tıkınıp kalmanın vermiş olduğu can sıkıntısıyla attık aşkımla kendimizi harbiyenin defne ağaçları arasındaki bir cafeye.. iyi de yaptık, içimiz açıldı, derin derin nefesler depoladık ciğerlerimize, insanların cıvıldısıyla içimiz şenlendi.. böyle anlar da olmasa, ne yaparız bilemiyorum. Hele de kocacığıma öyle iyi geldi ki, onca koşuşturmacanın içinde böyle bir kaçamak..hergece mesailere kalmaktan, yorgunluktan, iş sıkıntısından bulanıma girmişti :(( vesselam mükemmel bir pazar oldu bize..keyifle yudumladık adaçaylarımızı ardından elmalı sodalarımızı :) elbette bu anı ölümsüzleştirdik.. hamileliğimin 8. haftasına da girmiş bulunuyorum, şimdilik gece nöbetlerinde yaşadığım bulantıları saymazsak hersey yolunda şükürler olsun..bebeğim beni hiç sıkmıyor, üzmüyor..çok uslu olacak o çook :) keyifli pazarın ardından gelen haftabaşı hazırlıkları...ütüm beni bekliyooooor :)

Minik kelebeğim, henüz ne olduğunu neye benzediğini bilemiyoruz ama doktorum 12,6 mm çapında olduğunu ancak kalbinin atmaya başladığını söyleyince ne yapacağımı bilemedim. Baban ve ben kalbini dinlerken kendimizi kaybettik, inanamadık.. günden güne daha da büyüyorsun. yarın 6. haftaya giriyoruz, seni beklerken yaptığımız planlar çoğaldı, bazen seni düşününce neyi nereye koyacağımı şaşırıyorum. minicik ellerini, sevimli burnunu düşünüyorum.. seni içimde taşımak bana öyle büyük mutluluk veriyorki..orada hergün biraz daha büyüyor olduğunu bilmek, yaradanın ne büyük lütfu ! sana iyi bir gelecek sunabilmek, iyi ortamlar sağlamak seni mutlu edebilmek için çalışıyoruz..Baban hep seni düşünüyor, arada didişiyoruz cinsiyetin konusunda..elbette senin varlığının cinsiyetinden çok daha önemli olduğunu ikimizde çok iyi bildiğimiz için şimdilik sadece meraklardayız.. Büyümen için sabırsızlanıyoruz.. Seni çok seven Annen..