Tuvalet Eğitimi-Kreş-Kış Hazırlıkları Hepsi aynı ekranda :)
Çok uzun zaman oldu yazmayalı..
Oğluşun büyümesi dışında hayatımızda öyle çok ahım şahım şeyler olmadı. Monotonluk aynı monotonluk :)
Okul bitmeden CV 'im biraz daha kabarık görünsün diye laboratuar çalışmalarına ağırlık verdim. Yakında bir kongreye daha katılmak üzere Konya yollarına düşeceğim nasipse..
Yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik bakalım, 1 yıldan az bir zaman kaldı bitmesine..
Kuzucuğum kreşe başladı 3 hafta önce. Daha önce kısa süreli bir tecrübemiz olmuştu. 1 ay kadar gitmişti, ama bu sefer hem tam gün hem de daha güzel bir kreşe başladık. İngilizce, drama, mental aritmetik, resim gibi pek çok sosyal alanda çocukları eğitecek, eğlendirecek çok keyifli bir yer (bizim henüz bunları anlayamaz belki ama ne bilim insan heves ediyor yahu :)).. Oğluş şükürler olsun ki çabuk adapte oldu. Sadece bir defa onu bıraktığımda ağladı, o da beni son zamanlarda çok az gördüğü için ayrılmak istemedi sanırım :( Ah kuzucum, yakında hepsi geçecek diye umuyorum, hepsi daha iyi bir hayatımız olsun diye..
Neyse şimdi artık onu bıraktıktan sonra bana öpücükler atıp koşarak arkadaşlarının yanına gidiyor.
Kış demişken kışa da pek bişey kalmadı. Bu sene ağustos böceği misali iyi bir çalışma yaptım :) patlıcanlar-biberler kuruttum, konserve menemen, patlıcan salatası, buzlukta domates, biber vs türünde şeyler yaptım :)
Doldu bizim buzluk hamdolsun, Allah ağız tadıyla yedirsin. Bir tek şeye üzüldüm, kayınvalidemden getirdiğim tarhanam böceklenmiş :((((((( Ona çok üzüldüm, çünkü bu yıl tarhana yapmayı düşünmüyordum, o bize yeterdi ama nasıl olmuşsa bez poşette olmasına rağmen böceklenmiş. Kısmet değilmiş demek, erişteye gözüm gibi bakıyorum şimdi, bari ona bişey olmasın :) Bloğa eskisi gibi takılmıyorum , aslında blogdaşlarımı okuyorum ama onlara da kendime de yazamıyorum. Zaman olmuyor, instagramcı oldum bende :) seviyorum fotoğraflara bakmayı, kendimde çekmeyi. eyagiz13 adıyla ordayım :)
Uzun bir yazı oldu. Lakin yazacaklarım bu kadar. Sağlıcakla..
Oğluşun büyümesi dışında hayatımızda öyle çok ahım şahım şeyler olmadı. Monotonluk aynı monotonluk :)
Okul bitmeden CV 'im biraz daha kabarık görünsün diye laboratuar çalışmalarına ağırlık verdim. Yakında bir kongreye daha katılmak üzere Konya yollarına düşeceğim nasipse..
Yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik bakalım, 1 yıldan az bir zaman kaldı bitmesine..
Kuzucuğum kreşe başladı 3 hafta önce. Daha önce kısa süreli bir tecrübemiz olmuştu. 1 ay kadar gitmişti, ama bu sefer hem tam gün hem de daha güzel bir kreşe başladık. İngilizce, drama, mental aritmetik, resim gibi pek çok sosyal alanda çocukları eğitecek, eğlendirecek çok keyifli bir yer (bizim henüz bunları anlayamaz belki ama ne bilim insan heves ediyor yahu :)).. Oğluş şükürler olsun ki çabuk adapte oldu. Sadece bir defa onu bıraktığımda ağladı, o da beni son zamanlarda çok az gördüğü için ayrılmak istemedi sanırım :( Ah kuzucum, yakında hepsi geçecek diye umuyorum, hepsi daha iyi bir hayatımız olsun diye..
Neyse şimdi artık onu bıraktıktan sonra bana öpücükler atıp koşarak arkadaşlarının yanına gidiyor.
Sabahları yedirmek için çırpındığım kahvaltılar keyif içinde yapılıyor (bizzat geçip izledim, şok geçirdim) :) Akşam yemeklerini masada bizimle oturarak çatalı- kaşığı kendisi eline alarak yemek istiyor, ben de bu isteğini büyük bir zevkle yerine getiriyorum.
Allah'ım şükürler olsun :). Vel hasıl çocuk 2 yaşında iken (3 ekimde 2 olacak inşallah) kreş gerçekten çocukta inanılmaz değişiklikleri görmemize neden oluyor. Az olan kelime haznesi genişledi, kelimeler yarım yamalak da olsa tatlı tatlı dökülüyor dudaklardan :) Ve ve ve son zamanların bombası tuvalet eğitimi... başladık, adım adım ilerliyoruz. Çalışma saatlerim iki günde bir değişiklik gösterdiği için ne yazık ki düzen içinde ilerleyemiyoruz ama bir haftalık senelik iznimde bunu da halletmiş olmayı diliyorum :) Kuzucuğum da bezini istemiyor zaten, takınca ağlıyor çıkarmamı istiyor.. Dahası tuvalette oturmak ona değişik geliyor. Oturağı istemedi biz de adaptör aldık, bir oyuncakla beraber oturuyor tuvalete, "hadi o da yapsın tuvaletini" ya da tuvalette kitap okumalar, hikayeler anlatmalar, tuvalet kağıdıyla oynamacalar, sifona basma mücadeleri ile geçiyor 10 dakikamız içerde. Sonuç mu? Bazen daha yapmadan söylüyor anne kaka diye, bir sevinç uçuyoruz tuvalete 10 dakika bekliyoruz ama tık yok, sonra kalkıp bezliyorum tekrar bir bakıyorum iki dakika sonra yapmış altına, bazen de tam yapmaya başlayınca "anne kaka" diye geliyor yanıma gidip tuvalette tamamlıyoruz :) bence gayet başarılıyız. Yaptığım araştırmalar sonucunda altından bez çıkınca hele de altını birkaç kez ıslatınca refleksler biraz daha kuvvetlenecek, tuvalete gitme güdüsü artacak ama ben yinede izne ayrılmayı bekliyorum :)
Gerçekten de bir çocuğun tuvaletini söylemesinin yaşattığı mutluluğu hiçbir şekilde açıklayamaz bir anne :) çocuğun yürümeyi öğrendikten sonra ikinci büyük başarısı olarak görüyorum ben :) İnşallah kış gelmeden evler fazla batmadan alnımızın akıyla bu dönemi de atlatırız.
Allah'ım şükürler olsun :). Vel hasıl çocuk 2 yaşında iken (3 ekimde 2 olacak inşallah) kreş gerçekten çocukta inanılmaz değişiklikleri görmemize neden oluyor. Az olan kelime haznesi genişledi, kelimeler yarım yamalak da olsa tatlı tatlı dökülüyor dudaklardan :) Ve ve ve son zamanların bombası tuvalet eğitimi... başladık, adım adım ilerliyoruz. Çalışma saatlerim iki günde bir değişiklik gösterdiği için ne yazık ki düzen içinde ilerleyemiyoruz ama bir haftalık senelik iznimde bunu da halletmiş olmayı diliyorum :) Kuzucuğum da bezini istemiyor zaten, takınca ağlıyor çıkarmamı istiyor.. Dahası tuvalette oturmak ona değişik geliyor. Oturağı istemedi biz de adaptör aldık, bir oyuncakla beraber oturuyor tuvalete, "hadi o da yapsın tuvaletini" ya da tuvalette kitap okumalar, hikayeler anlatmalar, tuvalet kağıdıyla oynamacalar, sifona basma mücadeleri ile geçiyor 10 dakikamız içerde. Sonuç mu? Bazen daha yapmadan söylüyor anne kaka diye, bir sevinç uçuyoruz tuvalete 10 dakika bekliyoruz ama tık yok, sonra kalkıp bezliyorum tekrar bir bakıyorum iki dakika sonra yapmış altına, bazen de tam yapmaya başlayınca "anne kaka" diye geliyor yanıma gidip tuvalette tamamlıyoruz :) bence gayet başarılıyız. Yaptığım araştırmalar sonucunda altından bez çıkınca hele de altını birkaç kez ıslatınca refleksler biraz daha kuvvetlenecek, tuvalete gitme güdüsü artacak ama ben yinede izne ayrılmayı bekliyorum :)
Gerçekten de bir çocuğun tuvaletini söylemesinin yaşattığı mutluluğu hiçbir şekilde açıklayamaz bir anne :) çocuğun yürümeyi öğrendikten sonra ikinci büyük başarısı olarak görüyorum ben :) İnşallah kış gelmeden evler fazla batmadan alnımızın akıyla bu dönemi de atlatırız.
Kış demişken kışa da pek bişey kalmadı. Bu sene ağustos böceği misali iyi bir çalışma yaptım :) patlıcanlar-biberler kuruttum, konserve menemen, patlıcan salatası, buzlukta domates, biber vs türünde şeyler yaptım :)
Doldu bizim buzluk hamdolsun, Allah ağız tadıyla yedirsin. Bir tek şeye üzüldüm, kayınvalidemden getirdiğim tarhanam böceklenmiş :((((((( Ona çok üzüldüm, çünkü bu yıl tarhana yapmayı düşünmüyordum, o bize yeterdi ama nasıl olmuşsa bez poşette olmasına rağmen böceklenmiş. Kısmet değilmiş demek, erişteye gözüm gibi bakıyorum şimdi, bari ona bişey olmasın :) Bloğa eskisi gibi takılmıyorum , aslında blogdaşlarımı okuyorum ama onlara da kendime de yazamıyorum. Zaman olmuyor, instagramcı oldum bende :) seviyorum fotoğraflara bakmayı, kendimde çekmeyi. eyagiz13 adıyla ordayım :)
Uzun bir yazı oldu. Lakin yazacaklarım bu kadar. Sağlıcakla..
Kış hazırlıklarımdan kareler :)
Yorumlar
Yorum Gönder
Değerli Yorumunuz için Teşekkür Ederim..