"Z" Raporu

Gece nöbetinden çıkınca vakit kaybetmeden doktora gideyim dedim. İyiki de öyle yapmışım. saat 8:30 da girdiğim hastaneden 12:00 da çıkabildim ancak. İlk gebeliğimde gittiğim doktorumdan sanki eskiden aldığım enerjiyi alamadım bu sefer. yapısı itibariyle çok konuşkan değil zaten, kontrollerimde ağzından cımbızla alıyorum cümleleri sanki. Ben de bu ay farklı bir doktora gittim. Hakkında çok şey duydum gitmeden (olumlu elbette), ne kaybederim diye 4D ultrason tetkikimi yaptırmak üzere ve genel kontrollerimi yaptırmak üzere vardım hastanenin kapısına :) Genel olarak US de bebeğim çok iyiydi şükürler olsun, son zamanlarda demir ve kalsiyum kullanmadığım halde kan değerlerim iyiydi. Ancak Dr kullanmaya devam etmem gerektiğini söyledi. Bu arada bir kız bir erkek diye arada kaldığım cinsiyet meselesi de kesinleşti. Kızım oluyor :) Radyoloji bölümünde beklemem uzun sürdü. Acaba bebeğim iyi bir görüntü verir mi diye meraklanırken sıra bana geldi ve utangaç bir kızım olduğunu anladım :) zaten cinsiyet meselesinin 21. haftada netleşmesinden de belli değil mi ? elleriyle yüzünü kapatıyor, bize sırtını dönüyor, bir garip akrobatik hareketler, bağdaş kurup kasığını saklamalar neler neler :) Edepli evladım benim. bir ara gözünü açtı esnedi, sonra gözlerini yumdu sonra başını ellerinin arasına aldı ve huzun köşkünde uykuya daldı.. o bunları yaparken ve doktorum bana; bu dalağı, bu ciğeri, bu kalbi diye sayarken ben teknolojinin ilerlemesine mi hayran kalayım (bebeğimin kalbindeki odacıkları bile gördüm), yoksa yaradanın bu içimde yarattığı bu mucizeye mi odaklanayım şaşırdım kaldım.. 21.haftayı da sağ sağlim, sağlıkla geride bırakmanın rahatlığı ile 22. haftanın içindeyim artık. 3 hafta sonra şeker testim var.

Hastaneden eve gitmem 40 dakikaya yakın sürdü, otobüs gelmek bilmedi, bu arada uykusuzluktan perişan oldum tabi.. Saat 4 gibi uyanıp yemek yapmaya koyuldum, onu ocakta bırakıp kuzucuğumu kreşten almaya gittim. Akşam yemeği, ortalığı toparla derken işe gitme zamanı geldi ve şimdi bu satırları yine iş yerinden yazıyorum. Emirhan iki gecedir ben işe gelene kadar uyumuyor, yanıma yat diyor. Bu haline dayanamıyorum, onu sakinleştirmek istiyorum ama çok da faydası olmuyor. Bugece karnım ağırıyor diye geldi yattı dizime, zeytin yağıyla masaj yaptım, sıcak su torbası ile tampon yaptım ama faydası olmadı. Ya da naz yaptı bana bilmiyorum. Elimi alıp karnına götürüyor "anne ağiyooo " diye boncuklar döküyor. Bu gece nöbetleri de bitecek inşallah oğlum, az daha sabret desem anlar mıydı ? :)

Emirhan da kahve ve çayla hiç aram olmadı. Biraz da sakındım galiba.. Ama kızımda (söyleyince bile bir hoş oluyor :)) canım öyle çok kahve çekiyor ki, hergün bir tane içtim neredeyse.. ama enson içtiğim türk kahvesi midemi öyle rahatsız etti ki içmeye korktum bir daha kahve.. Bu dönemde en çok tükettiğim ve kokusuna bayıldığım latte dokunmuyor neyse ki.. Yanına da hindistan cevizli çikolata, hımmmmm :)




***
Başlığı böyle yazmak birden aklıma geldi. Ben 12-13 yaşlarımdayken babamın konfeksiyoncu bir esnaf arkadaşı vardı. Trafik kazası geçirdiği için malulen emekli olmuş yüzbaşı Mustafa abi.. Askeriyeden ayrılınca bu işi yapmaya başlamış ben de onun yanında yaz tatilinde çalışmıştım. İş konusunda askeriyeden kalma öyle titiz huyları vardı ki, günlük bugünün parası ile 30 tl kazansak Z raporu al derdi. Almayınca kızardı :) Ben de çok hevesliydim zaten almaya da bazen dalgınlıktan unutuyordum işte, ama gelende hep alıyordum. Geçenlerde vefat ettiğini duydum onun ve çok üzüldüm. Ondan çok şey öğrenmiştim. Genç yaşta kendi işinden ayrılıp hiç anlamadığı, belki de hayal dahi etmeği bir işte çalışmak onu çok yıpratıyordu, hissediyordum. Benimle hiçbir zaman yaşım küçük gibi konuşmazdı, ciddiye alarak anlatırdı birşeyi ve öyle de dinlerdi beni.. Eşi doktordu ve iki çocukları vardı. Vefat etmeden birkaç yıl önce boşanmışlar, zaten o konfeksiyonu da kapatmıştı 5-6 sene evvel.. Hastalanmış, kemoterapi almış ve sonunda rahmet-el alemin e göç etmiş. Allah rahat yatırsın inşallah. Hayat ne garip, insanlar nelerle sınanıyorlar..

***
Yazdıklarıma baktım da ciddi bir Z raporu yazmışım :) Blog yazmaya ara verdikten sonra bu patlama oldu.
Neyse bugünlük bu kadar yeter..

Yorumlar

  1. Esracımm tebrik ediyorumm, yeni gördüm, uzun zamandır yoktun.
    güzel haberlerle geldin, kızın olmasına da ayrı sevindim:)
    kolaylıklar diliyorum sana.
    Aile dostunuz için allahtan rahmet diliyorum.
    yağızz ı da seni de öptüm
    sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet canım uzuuunca bir ara verdim, ama artık ara ara içimdekileri yazacağım fırsatım olursa :) güzel dileklerin için ayrıca teşekkürler, öpüyorum canım

      Sil

Yorum Gönder

Değerli Yorumunuz için Teşekkür Ederim..

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Gülse Birsel Yazısı

Defter ciltleme

Keçeden Kitap Ayracı