*Sona Doğru Koşarken*
Sayılı gün çabuk geçer diyenler haklı, tez savunmasına 4 ay kadar bir zaman kaldı. Çalışmalar son sürat devam ederken tatlı bir heyecan da sarıyor dört bir yanımı.. "Hem ev kadınlığı, hem iş hem de anne olmak, tüm bunların yanında bir de akademik kariyer yapmak ne zor iş" diyenlere bu aralar kulak asmadan motivasyonumu düşürmeden adım adım ilerliyorum. Çünkü biliyorum bir tökezlersem yeniden toparlanmam belki de bir dönemimi alır ve benim buna şuanda hiç niyetim yok. Şükürler olsun ki başladığım bir işi bitirmek gibi bir huyum var, ancak eski enerjim de yok artık.. Bu yüzden bu aralar canımı dişime takarak dört nala koşuyorum.
Çocuklar hızla büyüyor. Emirhan şuanda tam gevezelik döneminde. Sorular sorular sorular.. hiç bitmiyor :) Onunla yakından ilgilenmeye çalışsam da tam manasıyla iyi bir anne olamıyorum. Bazen kaçıyorum o sorulardan itiraf etmeliyim. Bazen yaptığı asilikler beni çileden çıkarsa da onların o uyurken ki masumiyetleri yok mu, kendime kızmaya işte o anda başlıyorum.
Minik kelebeğim gece uykularımı delik deşik etse de Emirhan'dan idmanlı olduğum için çok yıkılmıyorum ne yalan söyleyeyim. 5 saat deliksiz uyuyabildiysem bunu nimetten sayıyorum elbette..
Hayat yoldaşım, canım kocacığım terfi ettiği yeni görevinde, ki bu da bizim hayatımızdaki dönüm noktalarından biri (genel sekreter yardımcısı oldu şükürler olsun) ve bir üst makam için önemli bir adımdı, oldukça yoğun çalışıyor. Çocuklarıyla yeteri kadar ilgilenemese de fırsat bulduğunda oldukça kaliteli zamanlar geçiriyor. Bence asıl önemli olan da bu. Gülendam bir hafta sonra 6. ayını dolduracak. Yarım yaşını aldı bile minik kuş..
Hayat bir hengamedir gidiyor. Haberleri izlemiyorum, izledikçe canım sıkılıyor gelecek kaygılarım artıyor, çalışma azmim köreliyor. İçimden gelmiyor. Dilerim bir an önce kötüler layığını bulur, masum insanların canı daha fazla yanmaz, ülkemiz daha fazla zarar görmez.
Çocuklar hızla büyüyor. Emirhan şuanda tam gevezelik döneminde. Sorular sorular sorular.. hiç bitmiyor :) Onunla yakından ilgilenmeye çalışsam da tam manasıyla iyi bir anne olamıyorum. Bazen kaçıyorum o sorulardan itiraf etmeliyim. Bazen yaptığı asilikler beni çileden çıkarsa da onların o uyurken ki masumiyetleri yok mu, kendime kızmaya işte o anda başlıyorum.
Minik kelebeğim gece uykularımı delik deşik etse de Emirhan'dan idmanlı olduğum için çok yıkılmıyorum ne yalan söyleyeyim. 5 saat deliksiz uyuyabildiysem bunu nimetten sayıyorum elbette..
Hayat yoldaşım, canım kocacığım terfi ettiği yeni görevinde, ki bu da bizim hayatımızdaki dönüm noktalarından biri (genel sekreter yardımcısı oldu şükürler olsun) ve bir üst makam için önemli bir adımdı, oldukça yoğun çalışıyor. Çocuklarıyla yeteri kadar ilgilenemese de fırsat bulduğunda oldukça kaliteli zamanlar geçiriyor. Bence asıl önemli olan da bu. Gülendam bir hafta sonra 6. ayını dolduracak. Yarım yaşını aldı bile minik kuş..
Hayat bir hengamedir gidiyor. Haberleri izlemiyorum, izledikçe canım sıkılıyor gelecek kaygılarım artıyor, çalışma azmim köreliyor. İçimden gelmiyor. Dilerim bir an önce kötüler layığını bulur, masum insanların canı daha fazla yanmaz, ülkemiz daha fazla zarar görmez.
gerçekten tebrikler ! bende okuyorum ama henüz üniversite ve sadece bir kızım var ama gurbetteyim iş başvurusu yapmak üzereyim ve düşünüyorum acaba üstesinden gelebilirmiyim? diye. siz iki çocukla ve üstelik küçükler tüm bunları başarıyorsunuz gerçekten tebrikler.
YanıtlaSilTuğba hanım, insan isterse mevla da yürü ya kulum derse üstesinden gelinmeyecek iş yoktur diye düşünüyorum. Ancak yol meşakkatli olduğundan oldukça sabırlı olmak ve sonun güzel olacağını düşünerek umudu kaybetmemek gerekiyor. Size de başarılar dilerim. Herşey gönlünüzce olur umarım :)
Silhayırlı olsun :)
YanıtlaSilcanım teşekkür ederim. seni görmek ne güzel :))
Sil