Portakal Çiçeği

Sanırım aklımı yitirmek üzereyim. Belki de amaçlanan şey de budur? İnsanları eve tıkıp (karantina dediğimiz şey), ne kadar sabredeceklerini gözlemlemek, bu arada ısınan dünyaya bir türlü çözüm bulamayan teknoloji devlerinin kısa yoldan birkaç ay içinde dünyayı soğutmaya başlamaları (başardılar, dünya şuanda ısınmıyor), yine bu arada dünyanın bazı ileri gelen teknoloji devlerinin (!) hayata sunmak (!) üzere tasarladıkları yeni ağları (ki bunu bilmeyenler için sevimli gibi gelebilir ama aslında kendisi yeni radyasyon zehrimiz olur. bknz 5G) deneme sürecinin içinde test ediliyor olabiliriz.  Sosyal medyadan, bilgi kirliliklerinden, cehalet dolu yaklaşımlardan, paranoyaklık derecesindeki korona hassassiyetinden ya da aymazca yaklaşımlardan illallah ettim 20 günde..  *** Gerçekten kime neye inanacağımı bilmiyorum. İddiaların çoğu bu durumun bir kurgu olduğu yönünde ve bugüne kadar oynanan en büyük oyun olduğu şeklinde.  *** Korona ile ilgili ilk zamanlarda tepkiseldim. Bunun  seb

Gelişen teknoloji ile tabir-i caizse canına okuduğumuz şu dünyada, virüs vesilesi ile neler değişti bir de bu açıdan bakalım bugün. Fotoğraf: Reuters Malumunuz ülkeler yarışıyor. Gerek ekonomik, gerekse teknolojik araştırmalar vs. insanlığın adeta gözünü kör etmiş. İnsani değerler ört bas edilmiş, kapitalizmin zirveye oynadığı bir küresel döndü kurulmuş, tüketim çılgınlığı her yanımızı sarmış durumda. Ama şimdi bir durun. Ne oldu? Bu virüs dünyanın çarkına çomak soktu. Uçakların uçmaması, fabrikaların çalışmaması, arabaların durması, petrol rafinerilerinin, kömürün kullanılamamasının karbon salınımını hızlı bir şekilde azalttığı uzaydan net bir şekilde gözlendi. Araştırmacılar bu şekilde bir hızdaki düşüşü ZİRVE olarak adlandırıyorlar. Yıllardır "dünyamız ısınıyor, bir şeyler yapmıyoruz" diye diye kendimizden, tercihlerimizden, parfümlerimizden, seyahatlerimizden, tüketim çılgınlığımızdan kıyım kıyım kıydığımız güzelim dünyamız işte bu minicik, mikroskopta dahi görünem

Öyle bir dönemden geçiyoruz ki okuduğum bir kitabı ya da izlediğim bir filmi yaşıyor gibiyim. Tek farkla; gerçek hayatta hiç kurgu yok. Filmi ilerletip bir sonraki sahneyi hemen izleye bilirsin, keza kitabın son sayfasından sonunu öğrenebilirsin. Oysa şimdi her güne sürprizlerle uyanıyoruz. Bir gün şunları yapalım korunalım dediğimiz şey ertesi gün fayda getirmez deniyor. Aciziz, gücümüz yetersiz, aklımız sınırlı, muhtacız.. *** Okullar tatil edildi. Çocuklar evde, vaktimizi değerlendirebilmeyi, plan yapabilmeyi öğrenmek için bu dönem vesile.. Bu dönem tefekkür etmek, bize lutfedilen nimetlerin üzerinde düşünüp çokça şükretmek için de bir fırsat. İnsan zenginliğine, acizliğine hayret ediyor. Ve zayıflığına, çaresizliğine bakıp kulluğundan, şükürsüzlüğünden utanıyor. Şu bir gerçek ki bu dönemi inşallah atlattığımızda hiçbir şey artık eskisi gibi olmayacak. Bu dönem akledebilenler için "benlik" bilincinden "bizlik" bilincine zorluyor bizi. Öyle çok mesaj var ki

2019 un ilk postundan merhaba. 3. gebelik donemimin 24 hafta 6.gunundeyim. Kabul etmeliyim ki 30 dan sonra gebelik zor azizim. Evde gözümün içine bakan, bizimle ilgilen diye çirpinan iki evlat daha varsa hele daha zor.. Allah tan gunler sayili😊kavusma heyecani hepimizi sarmalamis durumda. 2 gün sonra somestr tatili basliyor. Kuzular bu donemi ananede gecirecekler. Bol dinlenmeli, kitap okumali, calismali 😁bir plan yaptik. Bakalim insallah memnun kalirlar. Emirhan in okul temposu hayli yuksek. Seviyor bu hali( Şikayet etmiyor enazindan 😊). Haftasonlari basketbol kursuna devam ediyor. 3 ayi bitirdi, keyif aliyor. Bu ara bazi kolejlerin bursluluk sinavina girdi. merakla bekliyoruz sonuclarini. Hira kuşu tam bir geveze 😊Beni sasirtmaya ve gülümsetmeye devam ediyor. Yakın zamanda yaşadığımız bir hadiseyi aktarayım : Annem beni aradı ve akşam pazı sarması yapacağım yanina ek bir yemek daha yapayım mi diye sordu. Ben de gerek olmadığını söyledim. Hira sabah bulgur pilavı istedi yapsam

Akıllı telefonlara alıştıktan sonra blog okuma-yazma işinden nedense epeyce uzak kaldım. Halbuki ne çok sevmiştim blog yazmayı.. Şimdi çok zor geliyor yazmak. Eski anılarımı dönüp okuduğumda yaşadığım histen sonra diyorum "bak ne iyi geldi, o zaman nasıl düşünmüşsün.." falan diye kendi kendime dönüp konuşuyorum bu vesileyle. Ama eli değmiyor insanın hayat telaşından gerçekten. Neyse bir özet geçeyim o halde:) Neler oluyor hayatta; 1-Emirhan 2.sınıf oldu. Tempolu bir okul hayatımız var. Kendi eğitimimde gördüğüm eksiklikler ve hatalar evladımın başına gelmesin diye ben de bir öğretmen titizliği ile günlük alıştırma notları, yaş grubuna özel okumalıklar, ingilizce videoları falan derken, cumburlop okul hayatına daldım. Şimdilik keyfimiz yerinde, kuzum azimli, gayret ediyor. Başarının tadını tattı ve başarısızlık onun için bir rahatsızlık. Bu nedenle şimdilik herkes sorumluluklarından memnun (şükür). 2- Hira kuşu bu yıl kreş yerine anaokuluna gidiyor. Yarım gün olmasını ben

Yine uzuuun bir aranın ardından kısacık bir anı yüklemesi yapalım. Yeni uğraşım doğal sabunlar :) Lisans dönemimdeyken yine bir ara küçük bir fabrikada çalışmış ve doğal sabunları çok sevmiştim. Şimdi ihtiyaçtan doğan bu serüven bir anda yeni ek işim oluverdi ve hayatıma renk kattı. Kolay olmadı tabi sabunu tutturmak, çok pes ettiğim anlar oldu ama iyi sabun yapanların hikayelerini okuyunca sonunda ben de başaracağıma inandım ve pes etmeden devam ettim. Şimdi çok şükür güvenle ürettiğim ve gönül rahatlığı ile satışa sunduğum katı ve sıvı doğal sabunlarım var. Yakında işleri büyütüp üretim iznini de alıp küçük bir üretim atolyesi açmayı planlıyorum. Kendimi her daim geliştirmeye, yeni şeyler denemeye ve en iyisini üretmeye gücüm el verdikçe devam edeceğim... (instagram hesabım : kimyageranne) Marka için isim ararken çocuklarımın isimleriyle sentezlediğim RaHan ismini çok sevimli buldum ve bu şekilde devam ediyorum şuan (hiRA-emirHAN:)) Sabunlarımdan bazıları..  defne mey