20. Hafta YOLUN YARISI..
İçimde kıpır kıpırsın, kendi kendime gülüyorum sen hareket edince, kendini hatırlatıyormuşsun gibi geliyor bana, "burdayım anne, karnının içinde hu huuu! "
ne garip, ne mutluluk verici bir duygu. Seninle göbek kordonu yolculuğumuzun yarısını tamamlamış bulunuyoruz, günden güne heyecanım daha çok artıyor böylece..
seninle ilk tatilimizi de yapmaya hazırlanıyoruz, tabi doktorumuz seyahatimize bir engel koymazsa..
Seni beklerken yaptığımız hazırlıklarda hızlandı, anneannen ve ben çarşıya ne zaman kendimiz için bişey alma niyetiyle çıksak sana aldığımız eşyalarla dönüyoruz. bakmaya doyamıyorum onlara, içinde hep seni hayal ediyorum bitanem..
Baban da sana oda hazırlığı için kolları sıvadı. Önceden çamaşır ve çalışma odası için kullandığımız odayı boşaltıp sadece sana ait bir oda yapacağız inşallah. Seni beklerken sana en güzel şeyleri sunmak için çabalıyoruz bebeğim, ama bazen hayatın zorlukları dayanıyor yüzümüze.. Sana mümkün mertebe hissettirmek istemiyoruz sıkıntılarımızı, ama bizde kolay büyümedik, bizimde hayal ettiğimiz bir türlü sahip olamadığımız oyuncaklarımız, gidemediğimiz tatil yerleri oldu.. Belki de onların sayesinde hayata bu derece bağlandık, sahibi olduğumuz şeylerin ve sevginin kıymetini çok iyi biliyoruz.. Hayat arada bir sillesini indiriyor enseden küçüğüm, gücümün son zerresine kadar seni koruyup kollayacağıma söz veriyorum ama hayata hazırlıklı olamıyorsun miniğim..Acılarla, sıkıntılarla büyüyor insan, olgunlaşıyor. Baban da ben de hayata hep çok küçük yaşlarda atılmışız, ama bundan ikimizde şikayet etmiyoruz, bilakis hayatı yaşıtlarımızdan önce öğrenmenin verdiği bir güven var hep içimizde.. Dilerim sana seni mutlu edecek bir yaşam sunarız küçüğüm..
Kalan 20 haftalık yolculuğumuzda keyifle geçer umarım, gerçi senin için bulunduğun yer git gide daralıyor ama ben sana kavuşacak olmanın verdiği mutlulukla sabırsızlık içinde günleri kovalıyorum. Seni içimde taşımak tarifsiz bir mutluluk bebeğim.. 140 gün geçsin diye bekliyorum..Seni çok ama çok seviyorum..
ne garip, ne mutluluk verici bir duygu. Seninle göbek kordonu yolculuğumuzun yarısını tamamlamış bulunuyoruz, günden güne heyecanım daha çok artıyor böylece..
seninle ilk tatilimizi de yapmaya hazırlanıyoruz, tabi doktorumuz seyahatimize bir engel koymazsa..
Seni beklerken yaptığımız hazırlıklarda hızlandı, anneannen ve ben çarşıya ne zaman kendimiz için bişey alma niyetiyle çıksak sana aldığımız eşyalarla dönüyoruz. bakmaya doyamıyorum onlara, içinde hep seni hayal ediyorum bitanem..
Baban da sana oda hazırlığı için kolları sıvadı. Önceden çamaşır ve çalışma odası için kullandığımız odayı boşaltıp sadece sana ait bir oda yapacağız inşallah. Seni beklerken sana en güzel şeyleri sunmak için çabalıyoruz bebeğim, ama bazen hayatın zorlukları dayanıyor yüzümüze.. Sana mümkün mertebe hissettirmek istemiyoruz sıkıntılarımızı, ama bizde kolay büyümedik, bizimde hayal ettiğimiz bir türlü sahip olamadığımız oyuncaklarımız, gidemediğimiz tatil yerleri oldu.. Belki de onların sayesinde hayata bu derece bağlandık, sahibi olduğumuz şeylerin ve sevginin kıymetini çok iyi biliyoruz.. Hayat arada bir sillesini indiriyor enseden küçüğüm, gücümün son zerresine kadar seni koruyup kollayacağıma söz veriyorum ama hayata hazırlıklı olamıyorsun miniğim..Acılarla, sıkıntılarla büyüyor insan, olgunlaşıyor. Baban da ben de hayata hep çok küçük yaşlarda atılmışız, ama bundan ikimizde şikayet etmiyoruz, bilakis hayatı yaşıtlarımızdan önce öğrenmenin verdiği bir güven var hep içimizde.. Dilerim sana seni mutlu edecek bir yaşam sunarız küçüğüm..
Kalan 20 haftalık yolculuğumuzda keyifle geçer umarım, gerçi senin için bulunduğun yer git gide daralıyor ama ben sana kavuşacak olmanın verdiği mutlulukla sabırsızlık içinde günleri kovalıyorum. Seni içimde taşımak tarifsiz bir mutluluk bebeğim.. 140 gün geçsin diye bekliyorum..Seni çok ama çok seviyorum..
Yorumlar
Yorum Gönder
Değerli Yorumunuz için Teşekkür Ederim..