30.hafta !
Eymen.. bugün kocişimin oğluşumuz için bulduğu isim; kutlu, uğurlu, çok hayırlı demek..aynı zamanda Efendimiz (sav) zamanında yaşamış bir sahabenin adı..sevdik ikimizde, eymen geliyor sanki :))
oğlum pek bir hareketli bu bir iki haftadır, tekmeler sertleşti. gece uylusuzluklarım da başladı. havalar çok sıcak, uyuyamıyorum, ya da çok sık uyanır oldum geceleri :((
şu sıkıntılarım bir bitse hayırlısyla kuzumu kucağıma alsam, dünyayı unutsam, kimseleri umursamasam.. öyle çok ihtiyacım var ki.. oğlum bana uğur getirecek, evimize bereket getirecek buna fazlasıyla inanıyorum.. minik böceğim benim!
son hazırlıklarımızı da yavaş yavaş bitiyoruz. bugün lohusa şerbetiyle ilgili bişeyler okudum, anneme söyleyeceğim, kesinlikle istiyorum bende ! çarşıdan hafta içi alacak sayısı arttı yine.. lohusa şerbeti koyacağım bardaklar için de süs hazırlamaya karar verdim :)) Hergün bişey görüyorum şu internette. hem güzel, eğlenceli hem de masraf içinde masraf çıkarıyorum kendime..olsun ama bu benim ilk bebeğim, ilk büyük mutluluğum(evlendiğim günü saymazsak tabi, yoksaaa o gün yeniden doğdum ben ).
yarın Adanaya bir arkadaşımızın düğününe gideceğiz nasipse.. gitmekle gitmemek arasında idim hatta kocişime bununla ilgili zarf attım gelmek istiyorum diye, önce itiraz etti ama sonra seni de götürmek istiyorum dedi bana:)) büyük bir zevkle, kocamı yalnız bırakırmıyım ben elin düğününde, yakışmaz ki bana :))
Neyse konumuzu dağıtmayalım. bugün 31. haftadan gün almaya başladım. 30. haftanın ilk günü de diyebliriz..insan hem gebe olup hemde çalışınca haftaları gün gibi hesap ediyor. 10 haftam kaldı doğuma diyince kimileri çok buluyor kimileri az.. bana göre de bazen cok az kalmıs gibi geliyor, hatta elim ayağıma dolanıyor hazırlıklarımı tamamlayamadım diye, bazen de günler geçmiyor sanıyorum.Kafayı mı yiyorum ne :S
gece nöbetleri benim için gerçekten çekilmez oldu, iş yerinden beklediğim anlayışı ne yazık ki göremedim. hala gecelerdeyim, şu an bu yazıyı da nöbetteyken yazıyorum.. 15 nöbet kaldı, dayan esra dayan.. ne haftaları devirdin sen şu 7 haftayı mı geçiremeyeceksin, ben çok güçlüyüm, başarıcam ama bunalıyorum işte bazen.. geçmiyor zaman sanki geceleri.. oğlum bu halimi hissedip erken gelmek isteyecek diye (Allah korusun) korkuyorum daha çok. gününü tamamlasın istiyorum. Çünkü normal doğum yapmak istiyorum..
şu aralar internette doğum hikayeleri okumaya başladım. salya sümük ağlıyorum, çok dokunuyor bana her hikaye.. her biri ayrı ayrı başarı öyküsü bana göre.. bakalım benim hikayem nasıl olacak diye hayal ediyorum başkalarının satırlarının arasında kaybolurken..tüm bunları yaşadığım yetmezmiş gibi içimi kemiren başka bişey daha var. henüz hazırlanamadığım ve eylülün ilk haftası vereyim diye direttiğim seminerimle ilgili hiçbir hazırlık yapmayışım beni üzüyor.. yarın hocam izinden gelince ilk bana bunu soracak biliyorum. ne kadar yol kattettin? bende hocam bebek şekeri, kapı süsleri, hediyelikler ve binimum bebek çeyiziyle uğraşmaktan seminere hazırlanamadım kusura bakmayın? olur mu? bana yakışmaz.. ama hazırlanacağım, sanırım 1 ayda bunu halledebilirim, halledicem !
İçimde öfkeden azme dönüşen öyle büyük bir yumruk varki bunu birilerinin suratına sallamadan masaya vurmak istiyorum. küt diye..bu sesi duyanlar neler yapabilir ESRA SULTAN görsünler bakalım. oğlumdan da alacağım güçle evvelallah onun da altından kalkacağım..
Dün lise arkadaşım sibelle birlikteydik, ne çabuk büyüdüğümüzü anladım konuşurken.. lisedeyken tokalardan, tişörtlerden bahseden biz şimdi oturmuş özel şirketin kötülüklerinden bahsediyorduk. şekil ne çabuk değişiyormuş meğer.. ah yıllar..ömrümüz..su gibi geçiyor.. oğlumla zaman biraz dursun, onu koklayayım doya doya, acele etmeden, koşuşturmadan.. canım bebeğim, hasretle seni bekliyoruz babacığın ve ben. seni çok seviyoruz, çok !
oğlum pek bir hareketli bu bir iki haftadır, tekmeler sertleşti. gece uylusuzluklarım da başladı. havalar çok sıcak, uyuyamıyorum, ya da çok sık uyanır oldum geceleri :((
şu sıkıntılarım bir bitse hayırlısyla kuzumu kucağıma alsam, dünyayı unutsam, kimseleri umursamasam.. öyle çok ihtiyacım var ki.. oğlum bana uğur getirecek, evimize bereket getirecek buna fazlasıyla inanıyorum.. minik böceğim benim!
son hazırlıklarımızı da yavaş yavaş bitiyoruz. bugün lohusa şerbetiyle ilgili bişeyler okudum, anneme söyleyeceğim, kesinlikle istiyorum bende ! çarşıdan hafta içi alacak sayısı arttı yine.. lohusa şerbeti koyacağım bardaklar için de süs hazırlamaya karar verdim :)) Hergün bişey görüyorum şu internette. hem güzel, eğlenceli hem de masraf içinde masraf çıkarıyorum kendime..olsun ama bu benim ilk bebeğim, ilk büyük mutluluğum(evlendiğim günü saymazsak tabi, yoksaaa o gün yeniden doğdum ben ).
yarın Adanaya bir arkadaşımızın düğününe gideceğiz nasipse.. gitmekle gitmemek arasında idim hatta kocişime bununla ilgili zarf attım gelmek istiyorum diye, önce itiraz etti ama sonra seni de götürmek istiyorum dedi bana:)) büyük bir zevkle, kocamı yalnız bırakırmıyım ben elin düğününde, yakışmaz ki bana :))
Neyse konumuzu dağıtmayalım. bugün 31. haftadan gün almaya başladım. 30. haftanın ilk günü de diyebliriz..insan hem gebe olup hemde çalışınca haftaları gün gibi hesap ediyor. 10 haftam kaldı doğuma diyince kimileri çok buluyor kimileri az.. bana göre de bazen cok az kalmıs gibi geliyor, hatta elim ayağıma dolanıyor hazırlıklarımı tamamlayamadım diye, bazen de günler geçmiyor sanıyorum.Kafayı mı yiyorum ne :S
gece nöbetleri benim için gerçekten çekilmez oldu, iş yerinden beklediğim anlayışı ne yazık ki göremedim. hala gecelerdeyim, şu an bu yazıyı da nöbetteyken yazıyorum.. 15 nöbet kaldı, dayan esra dayan.. ne haftaları devirdin sen şu 7 haftayı mı geçiremeyeceksin, ben çok güçlüyüm, başarıcam ama bunalıyorum işte bazen.. geçmiyor zaman sanki geceleri.. oğlum bu halimi hissedip erken gelmek isteyecek diye (Allah korusun) korkuyorum daha çok. gününü tamamlasın istiyorum. Çünkü normal doğum yapmak istiyorum..
şu aralar internette doğum hikayeleri okumaya başladım. salya sümük ağlıyorum, çok dokunuyor bana her hikaye.. her biri ayrı ayrı başarı öyküsü bana göre.. bakalım benim hikayem nasıl olacak diye hayal ediyorum başkalarının satırlarının arasında kaybolurken..tüm bunları yaşadığım yetmezmiş gibi içimi kemiren başka bişey daha var. henüz hazırlanamadığım ve eylülün ilk haftası vereyim diye direttiğim seminerimle ilgili hiçbir hazırlık yapmayışım beni üzüyor.. yarın hocam izinden gelince ilk bana bunu soracak biliyorum. ne kadar yol kattettin? bende hocam bebek şekeri, kapı süsleri, hediyelikler ve binimum bebek çeyiziyle uğraşmaktan seminere hazırlanamadım kusura bakmayın? olur mu? bana yakışmaz.. ama hazırlanacağım, sanırım 1 ayda bunu halledebilirim, halledicem !
İçimde öfkeden azme dönüşen öyle büyük bir yumruk varki bunu birilerinin suratına sallamadan masaya vurmak istiyorum. küt diye..bu sesi duyanlar neler yapabilir ESRA SULTAN görsünler bakalım. oğlumdan da alacağım güçle evvelallah onun da altından kalkacağım..
Dün lise arkadaşım sibelle birlikteydik, ne çabuk büyüdüğümüzü anladım konuşurken.. lisedeyken tokalardan, tişörtlerden bahseden biz şimdi oturmuş özel şirketin kötülüklerinden bahsediyorduk. şekil ne çabuk değişiyormuş meğer.. ah yıllar..ömrümüz..su gibi geçiyor.. oğlumla zaman biraz dursun, onu koklayayım doya doya, acele etmeden, koşuşturmadan.. canım bebeğim, hasretle seni bekliyoruz babacığın ve ben. seni çok seviyoruz, çok !
Yorumlar
Yorum Gönder
Değerli Yorumunuz için Teşekkür Ederim..