Sona doğru 39+3 !!

artık 40 haftayı geride bırakıyoruz.. Ne zaman buraya geldim, o günler nasıl geçti hatırlamıyorum. Şu aralar tek istediğim ve düşünmekten kendimi alamadığım şey bebeğime EMİRHANIMA kavuşma anı.. evet ismimizi de nihayet netleştirdik. Emir mi Emirhan mı derken Emirhan daha çok yakıştı sanki kuzumuza..
Yürüyüşlere devam ediyoruz, yürümek beni daha çok iştahlandırıyor, daha fazla adım atmak istiyorum. O an yorulduğumu hissetmiyorum ama eve geldiğimde bitik durumda oluyorum. Cumartesi günü kontrole gittiğimde NST de sancılarım çıkmaya başladı. ama açılma henüz yok. 3. çat muayenemden sonra biraz biraz daha alışıyorum sanırım o sandalyeye.. önceden ne çok korkardım. hiç sezeryan ile doğum yapmayı düşünmedim, kendimi hep normal doğuma hazırladım ama o sandalye nedense beni korkutuyordu işte.. şuan içimde hiç korku yok! korkmuyorum, biliyorum o an rabbim bana yardım edecek, bunu hissediyorum. bebeğim 3500 g olmuş olmuş.. sağlığı da gayet iyiymiş şükürler olsun. bu aralar canımı tek sıkan şey kocacığımı sıkıntıya düşüren karaciğerindeki yağlanmanın vermiş olduğu sancı :( bundan önce 3 detaylı tetkik yaptırmamıza rağmen doktorların basit bir yağlanma diye önemsemediği şeyin onun canını bu kadar acıtması beni çok üzüyor..Yarın tekrar gideceğiz bakalım.. 


--------------
günler hızla akıp gidiyor olmasına rağmen bazen saatler, dakikalar öyle uzun geliyor ki bana.. Antakya güz mevsiminde şimdi, eylülün sonuna yaklaşıyoruz, ara ara yağan yağmurun toprağı serinletmesi ve kışı hatırlatan bir edayla havaya kokusunu salması başımı döndürüyor..  Ağustos ta doğan biri olarak güzü, kış aylarını bu kadar sevmem garip.. şuanda bebeğim sert hamlelerle karnımı patlatmaya çalışıyormuş gibi hareketler yapıyor. canım acıyor artık ama dayanılmaz bir acı değil elbette, ama belliki o da sıkıntıda artık.. gelmeyi ne zaman isteyecek, rabbim onu bize ne zaman kavuşturacak bilmiyorum ama öyle çok merak ediyorum ki..
gelse ya artık, hanemiz yuvamız şenlense, bizi bir telaş sarsa, deli olsak onun için..


Güzümün güneşi,
yağmurlar başladı
son bahar geldi 
sen güz bebeği olacaksın
benim en sevdiğim mevsimde doğacaksın
en sevdiğim olacaksın
kokunu içime almak geri vermemecesine sindirmek istiyorum
kordon yolculuğumuzun bitmesine sayılı günler kaldı..
bu duruma üzülüyorum aslında
çünkü biliyorum bu hayatta hiçbir zaman bu kadar uzun süre hiç ayrılmadan kalamayacağız
hayat seni de beni de hep savuracak oradaaaan oraya..
Allah bana güç verdikçe, ömür verdikçe seni hiç bırakmamaya çalışacağım
sana olan sevgimi esirgemeden sunacağım..
biriciğim, kuzum, yağızım.. seni bekliyorum, doğ artık hanemize, aydınlat yüreğimizi !