Şehzade Anası..

15 Nisan nihayet geldi çattı.. tatlı kuzum bir erkek..evet bir erkek ! derin bir nefes daha aldık  bu dönemi de atlatmıs olmanın verdiği rahatlıkla..ekranda parmağını emerken gördüm sevimli kelebeğimi..çok acıkmış gibiydi, içimden cıkarıp sevmek istedim onu, koklaya koklaya bağrıma basmak! ne büyük haz şu annelik, sadece sevmek istiyor insan, sevgi cümleleri kuruyor sadece..
dün kocişimle alışveriş merkezine gittik, benim için alış veriş yapacaktık sözde ama gözüm hep bebek reyonlarındaydı. babamız şimdi kendimize alalım daha sonra ona alırız dese de "giymedim giydirdim" lafı geldi aklıma, analığı kutsal kılan vecizelerden.. o varken önce ona almak varken kendime bişeyler almak istemiyorum. önce ona almak istiyorum, hep ona almak istiyorum.. nasıl bir duyguysa!
işimle ilgili yaşadığım sıkıntılara sırf bebeğim için razı geliyorum, ona güzel bir ortam hazırlayabilmek, onu bolluk içinde kaşılamak için bırakmıyorum işi.. ama keşke daha iyi koşullarım olsaydı. keşke kendi işimi yapabiliyor olsaydım. "istemekten vazgeçme" diyorlar hep, vazgeçmiyorum kuzucum. senin için, sana daha güzel bir gelecek sunabilmek için, başarılarıyla gurur duyacağın bir annen olsun diye çabalıyorum.. bizim gibi bu hayatta pes etme diye, sen bu yazıları okuduğunda daha güçlü ol diye çabalıyorum. sakın pes etme, sonuna kadar mücadele et diye uğraşıyorum..
hayatın acımasızlığına zayıf düşer yenilirsek bu hayatın bizi asla affetmeyeceğini bil diye çabalıyorum.. önünde kötü emsaller olmasın, küçük hayallere kapılıp küçük dünya kurma, büyük hedeflere büyük dünyanda çokça çaba göstererek sahip ol demeye çalışyorum.. senin için bebeğim, sadece senin için mücadele ediyorum..sabrediyorum..