Derin bir nefes daha.. (26.Haftaya girerken)

Dün kuzumu nihayet yakında görme mutluluğuna nail oldum. Annemle birlikte 4 boyutlu ultrasona girmek üzere doktroruma gittik. Minik meleğim uyuyordu, o kadar uğraştık uyansın da bize pas versin diye kılını bile kıpırdatmadı karata :))

insan Allahın mucizesi karşısında hefes almayı unutuyor. Doktorum herşey yolunda tam gelişim haftasında değince derin bir nefes daha aldık, şükürler olsun.. 930 gram ağırlığında neredeyse 1 kiloya yakın olmuş yavruşum..

..
dün çok hareketsizdi ama, hani doktora gitmiş pıtır pıtır atan kalbini görmemiş olsam bugün soluğu doktorda alacaktım. İkigün sonra yolculuk zamanı, arabamızla ilk uzun yolculuğumuz olacak. Önce manisaya Oktay ın düğününe gidiyoruz, pazar günü de Ankaraya geçiyoruz.. tek dileğim sıkıntısız, kazasız belasız bir yolculuk olsun, Allahım beni pişman etmesin. Çünkü kime yolculuğa çıkacağımı söylesem ürkütücü sözlere başlıyorlar, ben Allah a sığınarak çıkıyorum yola..
İş yerinden 18 gün ayrı kalma fikri bile beni acaip mutlu ediyor, öyle bunaldım ki buradan, boğuluyorum bazen sanki.. 1 hafta Ankara da kaldıktan sonra geriye kalan günlerimizi kocişimle evimizde dinlenerek, oğluşumuz için hazırlıklar yaparak geçirmek istiyoruz.. Allah ım, inşallah herşey kafamda tasarladığım gibi olur, evimiize sıkıntısız bir şekilde döneriz..

Bugün işteki son mesayi günüm.. Yarın valiz hazırlayacağım, cuma sabah gün ışır ışımaz da yollara döküleceğiz.. Aslında sahillere gitmek vardı da ah şu maddi sıkıntıların gözü kör olsun.. Neyse şu halimize de şükürler olsun diyelim.. Tatil dönüşü görüşmek üzere bloğum..