İyi anne-baba olmak için çocuklarla daha çok olmasa da daha kaliteli zamanlar geçirmek gerekiyormuşmuş. Emirhan tüm enerjisini atsın, akranlarıyla bol bol gülsün eğlensin diye ve tabiki kalem tutsun, okul öncesi ilk sıkıntılı dönemi üzerinden atsın diye tüm imkanları seferber edip çok güzel bir kreşe verdik. Kreşle yeni tanışmıyor. İlk tanışması 1 yaşında oldu ve dönem dönem gittiği oldu. Ancak yaklaşık 1 yıldır düzenli gidiyor. İyi hoş seviyor okulunu, gitmeyince üzülüyor tamam. Akşam evde yemekten sonra ya babasına ya da bana yapışıyor, "odamda oynayalım mııııı?". Kıyamıyoruz, yorgun olsak da oynamaya çalışıyoruz ama 1 saatten sonra pert olduğumuzdan dolayı baba da ben de kaçmanın yollarını arıyoruz (üzgünüm oğlum). Tabi ağlıyor, isyan-misyan veryansın ediyor. Bazen baba sesinin tonunu ayarlayamıyor, kızıyor. Ben hemen müdahalede tabi, aman dur etkilenir, bizi özlüyor yazık falan fıstık anaçlığımla toparlamaya çalışıyorum ortalığı. Şimdi düşünüyorum da ben annemle ya da b
Yorumlar
Yorum Gönder
Değerli Yorumunuz için Teşekkür Ederim..